Warszawa, dnia 9 kwietnia 2010 r.

Polski Związek Działkowców
Okręgowy Zarząd Mazowiecki
w Warszawie

 
STANOWISKO
Uczestników narady aktywu Okręgowego Zarządu Mazowieckiego Polskiego Związku Działkowców, z dnia 9 kwietnia 2010 r. w sprawie wniosku Pierwszego Prezesa Sadu Najwyższego RP do Trybunału Konstytucyjnego

          Jako uczestnicy narady aktywu OZM PZD, po zapoznaniu się z wnioskiem skierowanym przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego Pana Prof. Dr hab. Lecha Gardockiego do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP szeregu artykułów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych z ogromnym zaniepokojeniem odnosimy się do zawartych we wniosku treści.
       Ruch działkowy w Polsce ma już ponad stuletnią tradycję. Oparty jest na podstawowej zasadzie, że działkowcy otrzymują w użytkowanie niewielki kawałek ziemi, którą zagospodarowują z przeznaczeniem na uprawy ogrodnicze i miejsce wypoczynku. Nie są to pojedyncze, samodzielne gospodarstwa, ale kompleks działek, w którym organizuje się wspólne elementy wyposażenia i infrastruktury, które są niezbędne do funkcjonowania działek i ogrodu jako całości. Od roku 1981 ruch działkowy uzyskał umocowanie prawne w postaci Ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych, która wskazywała Polski Związek Działkowców jako reprezentanta działkowców i obrońcę ich interesów. Ustawa o ogrodach sankcjonowała układ organizacyjno prawny gwarantujący działkowcom prawo do własności majątku wypracowanego i zgromadzonego na działce. Dawała też Polskiemu Związkowi Działkowców, będącemu samorządną organizacją społeczną, prawo do organizowania ruchu działkowego w Polsce i zarządzania majątkiem związkowym i terenami stanowiącymi najczęściej własność Skarbu Państwa lub nabywanymi przez państwowe zakłady pracy, organizujących ogrody dla swoich pracowników. Po przekształceniach ustrojowych tereny zagospodarowane prze ogrody działkowe przeszły na własność jednostek samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa. Obecnie sprawy ruchu działkowego ureguluje Ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych, dająca działkowcom gwarancje stabilizacji funkcjonowania ogrodów. Przez szereg lat zapisy tej ustawy sprawdziły się i są w pełni akceptowane przez społeczność działkową.
          Ustawa ta od początku stanowiła przedmiot ataków różnych środowisk politycznych traktujących działkowców jako relikt czasów komunistycznych z uwagi na robotniczy i pracowniczy rodowód wielu działkowców, obecnie ludzi starszych, niezamożnych i kochających swoje działki zbudowane własnym wysiłkiem często kosztem wielu wyrzeczeń. Jednak rządzący i przedstawiciele wielkiego kapitału zaborczo patrzą na ogrody działkowe w miastach, jako na wolne tereny do robienia interesów. Przeszkadzają im działkowcy i ich Związek oraz ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych.

         W obronie ustawy i praw działkowców Związek zebrał blisko 620 tys. podpisów, ale i to nie przekonuje wrogów ruchu działkowego, czego najlepszym przykładem jest wniosek skierowany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do Trybunału Konstytucyjnego
        Kwestionując Art. 15 ust. 2 Ustawy wnioskodawca chce pozbawienia prawie milionowej rzeszy działkowców prawa własności do naniesień i nasadzeń na użytkowanych działkach, podobno w imię zasady przyzwoitej legislacji, nie patrząc na krzywdę prostych ludzi, obywateli wolnej Polski, którzy przez lata własnym wysiłkiem zmienili nikomu niepotrzebne ugory i wysypiska śmieci na terenie Mazowsza w oazy zieleni. Dzisiaj wyposażone wysiłkiem działkowców w infrastrukturę tereny stają się łakomym kąskiem dla inwestorów, a gminy , które przez lata nie kiwnęły palcem aby pomóc działkowcom mają stać się właścicielem wybudowanej infrastruktury i majątku działkowców. Pan Rzecznik ubolewa nad jedną osobą , która podobno utraciła prawo do naniesień na działce, ponieważ nie chce być członkiem PZD. Takie twierdzenie jest oczywistą nieprawdą. W Polskim Związku Działkowców użytkownicy działek otrzymują odszkodowania i to zgodne z wycena rzeczoznawcy. Prawdą natomiast jest ,że miasto st. Warszawa domaga się wydania przez PZD, bez jakichkolwiek odszkodowań, terenu 101 ogrodów, na których działki zagospodarowało 12 710 działkowców.
         Odbierając przewidziane w Art. 10 Ustawy, prawo przekazywania gruntów pod ogrody działkowe odbiera się możliwość rozwoju, a przede wszystkim odtwarzania likwidowanych ogrodów, co prowadzi do marginalizacji ruchu działkowego. Tym sposobem, w zakamuflowanej formie, usiłuje się nałożyć dodatkowe obciążenia finansowe na działkowców.
       Kwestionuje się samorządność Związku podważając Art. 30 i 31 ust. 1-3 Ustawy, odbierając tym samym prawo do decydowania o przydziale działek w ogrodach zorganizowanych przez Związek i możliwości egzekwowania przestrzegania prawa łamanego przez działkowców nie będących członkami Związku.
       Nie możemy na to pozwolić aby Polski Związek Działkowców, samodzielna i samorządna organizacja, oparty na pracy społecznej członków, skutecznie zarządzający prawie 5000 ogrodów w miastach i gminach, umocowany ustawą o rodzinnych ogrodach działkowych był bez przerwy atakowany. Związek dotychczas skutecznie broni praw działkowców i nie ma powodów do zmiany dotychczasowego porządku prawnego. Dlatego z tego miejsca zwracamy się do wszystkich działkowców z terenu Mazowsza o pokazanie naszej jedności. Zaprezentujmy nasze odczucie rządzącym niech znają nasze stanowisko i siłę w obronie Ustawy.
     Apelujemy do Sędziów Trybunału Konstytucyjnego, Posłów i Senatorów, aby pozostawili Ustawę o rodzinnych ogrodach działkowych w jej dotychczasowym kształcie, gdyż broni ona skutecznie praw działkowców przed zakusami wielkiego kapitału i grup interesów, a każda jej zmiana łączy się z krzywdą prostego obywatela, któremu może ona odebrać dorobek często całego życia.

       Uczestnicy narady aktywu
       Okręgowego Zarządu Mazowieckiego
       Polskiego Związku Działkowców

 
Otrzymują:
Trybunał Konstytucyjny,
Marszałek Sejmu,
Marszałek Senatu,
Szefowie Klubów Parlamentarnych.

« Powrót