Któremu z małżonków przysługuje po rozwodzie prawo użytkowania działki, jeżeli oboje małżonkowie byli członkami Związku?

Przedmiotowe zagadnienie omawiane będzie w kontekście przepisów statutu PZD określających, do jakich zasad zobowiązany jest stosować się zarząd ROD decydując,
któremu z małżonków pozostawić prawo użytkowania działki. Pytanie dotyczyło szczególnie sytuacji, w której małżeństwo posiada małoletnie dzieci.
Jak stanowi § 33 statutu PZD, zarząd ROD wskazuje, które z rozwiedzionych małżonków pozostaje użytkownikiem działki, a które zostaje skreślone z listy członków PZD w przypadku, gdy jako małżeństwo byli współużytkownikami działki. Podjęcie decyzji przez zarząd wiąże się z podjęciem uchwały. Na podstawie § 34 statutu PZD, każde z rozwiedzionych małżonków ma obowiązek pisemnego zgłoszenia do zarządu ROD faktu rozwiązania małżeństwa w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym wyrok rozwodowy się uprawomocnił. Następnie zarząd ROD mając na względzie § 33 statut PZD ustala, komu pozostawia prawo użytkowania działki. Przepis § 33 ust. 3 stanowi, iż pierwszeństwo do dalszego użytkowania działki posiada ten z rozwiedzionych małżonków, któremu sąd powierzył prawo opieki nad dziećmi lub faktycznie tę opiekę sprawuje. O ile stwierdzenie powierzenia opieki nad dziećmi nie nastręcza trudności interpretacyjnych, o tyle trudno zinterpretować sformułowanie „faktyczne sprawowanie opieki”. Krajowa Rada PZD stoi na
stanowisku, że w przypadku pozostawienia prawa wykonywania władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom wyrokiem sądu rozwiązującym małżeństwo, w którym jako miejsce zamieszkania małoletniego dziecka ustala się miejsce zamieszkania jednego z nich, przyjmuje się, iż rodzic, u którego dziecko ma stałe miejsce zamieszkania faktycznie sprawuje opiekę nad tym dzieckiem. Interpretacja ta wynika z faktu, iż sąd jest zobligowany do ustalenia w wyroku rozwodowym jednego, konkretnego miejsca zamieszkania dziecka, co wiąże się z faktem sprawowania bezpośredniej pieczy nad dzieckiem przez jedno z rodziców, także z faktem, iż wszystkie sytuacje życiowe dziecka tj. uczęszczanie do szkoły skupiają się w tym miejscu. Oznacza to, iż rodzic u którego ma miejsce zamieszkania dziecko faktycznie jest dysponentem kontaktów dziecka ze światem zewnętrznym, w tym i z drugim rodzicem, a także podejmuje wszystkie bieżące decyzje związane z życiem codziennym dziecka. Wiadomym jest jednak, że każda z sytuacji faktycznych jest inna i należy rozpatrzyć sprawę w tym kontekście zgodnie z kompetencjami.

Marlena Pakuła

« Powrót