Warszawa, 19 października 2011 r.

Sąd Najwyższy RP
Pierwszy Prezes
Pl. Krasińskich 2/4/6,
00-951 Warszawa
BSA I-055-159/11

Office International du Coin de Terre
et des Jardins Familiaux a.s.b.l.
20, Rue de Bragance
L-1255 LUXEMBOURG

Szanowni Państwo,
 
W odpowiedzi na przesłany przez Państwa list otwarty z dnia 6 października 2011 roku w sprawie złożonego do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o rodzinnych ogrodach działkowych, pragnę wyrazić moje zapewnienie, że każde stanowisko wyrażane przez organizacje społeczne jest traktowane poważnie i uwzględniane przez Sąd Najwyższy. Jednakże biorąc pod uwagę fakt, że Państwa organizacja prawdopodobnie nie została całkowicie zaznajomiona ze szczegółami wniosku Pierwszego Prezesa, pozwolę sobie pokrótce wyjaśnić jego podstawowe motywy.

Ogólnie wiadomo, że ruch ogrodnictwa działkowego narodził się dawno temu w celu stworzenia możliwości uprawy owoców i warzyw dla szerokich mas uboższych członków społeczeństwa. Doceniam i pragnę chronić wartości reprezentowane przez ogrodnictwo działkowego w Polsce. Podstawowe założenia ustaw o ogrodach działkowych w wielu innych krajach europejskich - na przykład we Francji i Niemiec - są jasne: organizacje działkowców są stowarzyszeniami, swobodnie zakładane i demokratycznie zarządzane. Z drugiej strony, podstawowe zasady naszej polskiej ustawy wyglądają zupełnie inaczej; Polski Związek Działkowców (PZD) jest specyficzną organizacją utworzoną z mocy prawa. Jednocześnie polska ustawa nie przyznaje osobowości prawnej ogrodom działkowym i pozbawia członków Związku istotnego wpływu na zarządzanie całą organizacją. W mojej ocenie stwarza to warunki do poważnego lekceważenia zasad konstytucyjnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto wyżej wymienione cechy ustawy z 2005 roku nie wydają się być jedyną jej wadą. Chcę zwrócić Państwa uwagę na fakt, że inne organizacje działkowe (coraz częściej tworzone przez osoby niezadowolony ze sposobu, w jaki PZD wykonuje swoje funkcje) są całkowicie pozbawione przywilejów nadanych Związkowi w zakresie nabywania ziemi na podstawie art. 10 ustawy o ROD. Wierzę, że takie rozwiązanie jest konstytucyjnie niedopuszczalne, tak samo jak byłoby nie do zaakceptowania w innym demokratycznym kraju europejskim. Nie stanowi zatem zaskoczenia, że ustawa była przedmiotem zmasowanej krytyki w uzasadnieniu do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 grudnia 2008 r. (sygn. akt K 61/07). Analiza tego wyroku doprowadziła Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do przekonania, że cała ustawa zasługuje na zaskarżenie.

Podsumowując, o ile w pełni rozumiem Państwa troskę dotyczącą przyszłości polskiego ruchu ogrodnictwa działkowego, wydaje się bardziej stosowne, aby dokonać poprawy niż po prostu zachować bieżący stan prawodawstwa w tym zakresie. Wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego zmierza do otwarcia możliwości podjęcia szerszych działań legislacyjnych przez Parlament, które doprowadzą do większego poszanowania zasad konstytucyjnych: wolności zrzeszania się oraz ochrony indywidualnej własności.

Z poważaniem,

Stanisław Dąbrowski
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego

« Powrót