Poniżej zamieszczamy list nadesłany do nas przez Panią Hannę Ratajczak mieszkająca na stałe w Kanadzie. Zachowaliśmy oryginalna pisownię.

'Pozdrowienia dla poznańskich działkowiczów

Dzien dobry,

Chcialabym panstwa  naknajserdeczniej pozdrowicz I zyczyc wszelkich sukcesow w dzialalnosci  dzialek.
Wiele lat temu, bedac jeszcze kilkunastoletnia panna zostalam  zaproszona wraz z moja babcia na dzialke jej jeszcze przedwojennych  przyjaciol.
Nie wiem dokladnie jak nazywala sie ulica, byl to dosyc duzy  obszar chyba ciagnacy sie wzdluz niewysokich blokow.

Wspomienie tej  serdecznej wizyty twa we mnie do dzisiaj.
Byl to srodek upalnego lata kiedy  z babcia wkroczylysmy do RAJU ˆ to bylo nie do opisania uczucie.
Rados,  zachwyt, I po prostu barwa.
Ogrodki byly chyba nieduze, ale w nich miescilo  sie tyle bogactwa kwiatow, owocow, warzyw, nasi gospodzarze posiadali malutki  domek, byly jakies strukturki dla pnacych roslin.
Nie udalo mi sie do tej  pory odtworzyc czegos tak pieknego.

To co jednak bylo niesamowite w  ogrodzie przyjacio babci bylo to, ze byl to poniekad efekt grupowy -  zgromadzenie ludzi pracujacych w bliskim sasiedztwie z zawzieta  intensywnoscia, pasja I radoscia.
Nigdy potem, zyjac w Kanadzie, nie  widzialam takiego bogactwa kwiatow I owocow, skupionego na tak malym  obszarze.
W mojej nowej ojczyznie agrest jest prawie nieznany, napewno nikt  nie widzial czerwonego agrestu ani bialych porzeczek.

Dzialkowanie jest  to nieoceniona szansa na intensywna wymiane informacji I doswiadczen  ogrodniczych pomiedzy czlonkami, jest to tez szansa na propagowanie  historyczych odmian rozlin, jak I rozwoj nowych.

Jeszcze raz zycze  panstwo sukcewo ogrodniczych!

Hanka  Ratajczak
Ottawa'

« Powrót