W marcu bieżącego roku społeczność naszego ogrodu, w demokratycznych wyborach powierzyła nam pełnienie społecznych funkcji w samorządzie związkowym, zobowiązując nas do podejmowania również działań w obronie naszej Ustawy.
Rozszerzenie przez Pana poprzednika poprzedniego wniosku poprzez żądanie uchylenia całej Ustawy, użytkownicy działek nie tylko w naszym ogrodzie odebrali i nadal odbierają w kategoriach swoistego odwetu za aktywność członków Związku w jej obronie.

Wydawało się nam Obywatelom, że lawinowo kierowane do Pana poprzednika uchwały Walnych Zebrań ROD, apele, rezolucje, listy czy stanowiska wyrażające wszechobecne poparcie dla status quo Ustawy o ROD zostanie odebrane przez prof. L. Gardockiego jako wyraz obywatelskiego poczucia sprawiedliwości i praworządności.
Wydawało się nam Obywatelom, że wystąpienia działkowców i naszych statutowych struktur Związku spowodują, że najwyższy rangą przedstawiciel władzy sądowniczej w Polsce dojrzy w nas społecznych partnerów.

Po rozszerzeniu swego wniosku przez prof. L. Gardockiego okazało się, że głos członków Polskiego Związku Działkowców, głos 12% członków polskiego społeczeństwa nie został uwzględniony i pozostał niezauważony.

Nikt z członków naszego ogrodu i Związku nie kwestionuje uprawnień organów władzy publicznej do wypełniania ich zadań, nie można jednak zapominać, że w przypadku tych wniosków dotykają one miliona rodzin działkowych, miliona Obywateli naszego demokratycznego kraju.
W ocenie działkowców wniosek Pana poprzednika należy uznać za niekonstytucyjny, bowiem godzi on w konstytucyjnie zagwarantowane prawa obywatelskie takie jak prawo zrzeszania się, ochrona własności i ochrona praw nabytych.

Chcemy wreszcie, po wielu latach w spokoju użytkować nasze działki, w takim jak nasz ogród i nie widzimy żadnej potrzeby ani uzasadnienia nowelizacji naszej Ustawy o ROD, bo ta obowiązująca całkowicie nam działkowcom, obywatelom wystarcza.
Pozostajemy w przekonaniu, że nasz ponowny głos i setki innych zostanie wysłuchany i w konsekwencji Pan Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego uzna głos członków polskiego społeczeństwa za zasadny wycofując z Trybunału Konstytucyjnego ten społecznie szkodliwy wniosek.